2e dag Oostenrijk

Langs alle paden hebben de Oostenrijkers Christus beelden of kleine kapelletjes gebouwd, indrukwekkend als je er langs loopt en sommige teksten zijn erg mooi.
Dit vond ik de mooiste die ik tegenkwam, het is slecht te lezen maar hieronder zal ik het overtypen:
'O liebes Kind, wo gehst du hin?
Will, dass ich dir ja Mutter bin!
Und wer liebt dir so sehr wie ich?
So steh doch still und grüsse mich.
Wer mit Vertrauen spricht zu mir,
O sichere hilf erbitt ich dir.'

Mocht er iets niet helemaal goed geschreven zijn dan hoor ik dat ;-)

Moeilijk wakker worden hoor, in zo’n lekker bed.
Maar met het vooruitzicht dat er wellicht weer een groep Alpenkauwen voor de deur foerageert gaat dat toch iets sneller.
Helaas, geen Alpenkauwen dit keer.
Wel zit de Witte kwikstaart er weer en er vliegt een mannetje Huismus heen en weer.
Morgen ga ik skiën dus vandaag nog even genieten van het wandelen, ik besluit me bezig te houden met de groep Alpenkauwen, voornamelijk deze vliegend te fotograferen.
Alhoewel Fiss niet zo groot is is het toch een hele tippel de groep te volgen, het lukt me (vind ik) uiteindelijk een paar aardige plaatjes te maken.


Het is geweldig deze vogels langer te bestuderen, ik kom zo achter diverse geluidjes die ik nooit eerder gehoord had.
De vogels zitten dikwijls tegen de schoorstenen aangeplakt, wat ze hier zochten is me niet helemaal duidelijk geworden, ik denk dat ze er kalk zochten.


Ook merk ik een aantal keer een soort balts op wat opzich al prachtig is als idee maar al helemaal geweldig in zijn uitvoering, ik zag het eigenlijk steeds per toeval en was altijd nét te laat: 1 van de vogels gaat door de knieën en strekt zijn kop vooruit, vlak daarna tilt hij z'n vleugels iets op en spreid deze vooruit waarbij hij z'n kop in de lucht gooit en een geluid produceert dat het meest lijkt alsof er een steentje op het ijs valt.
Een waanzinnige ervaring!

Aangezien ik geen andere routes ken en er toch aardig wat variatie kan zitten in mijn huidige route deze maar weer begonnen te gaan lopen.
Vlakbij de kerk valt mij opeens een (/de?) zwaluw op, het is nu in 1 keer duidelijk dat het hier een Rotszwaluw betreft en ik maak enkele plaatjes, uiteindelijk blijken het er zelfs 3 te zijn!


Aan het begin van mijn route zie ik plotseling een klein vogeltje dat op en neer zit te wippen met z’n pootjes, Alpenheggenmus! Denk ik, helaas voor mijzelf moet ik deze determinatie een fractie van een seconde later verwerpen want hij is iets te 'schriel' voor een Alpenheggenmus.
Als ik over het muurtje heen kijk waar het beest achter is gevlogen zit er een Zwarte roodstaart man me aan te gapen.


Na mezelf bijna om zeep te hebben geholpen voor het beest maar doorgelopen naar de overkant van de skipiste.
Goh, wat is het warm, bijna geen sneeuw meer op het weggetje ook.
Geen Geelgors in het 1e boompje wel het vaste paartje Raven, boven het dorpje zweeft de groep Alpenkauwen.
Het blijft heet, het paartje Raven vliegt meermaals over maar voorderest is het rustig.
Bij een bankje vliegen 2 Grote lijsters op en verderop zit er één te zingen.
Doorlopend door het bos roepen de Zwarte- en Kuifmezen en Goudhanen om me heen, plots hoor ik daar een 'fitis-achtig-geluidje' doorheen: Taigaboomkruiper!
Het beestje zit direct naast het pad maar dankzij het weinige licht kan ik hem niet mooi fotograferen.
Verderop hoor ik een Notenkraker roepen, snel doe ik hem na maar geen respons.
De hele tijd doe ik de roep van Notenkraker na maar constant geen antwoord.
Plots klinkt daar de vertrouwde roep van Zwarte specht, het klaaglijke ‘kliaaa’ klinkt heerlijk in de oren.
Zo nu en dan klinkt er een geweersalvo wat inhoudt dat het beest aan het roffelen is.
Achter me roept een Groene specht en als ik door wil lopen hoor ik ook het ‘klu kluu kluu kluu’ roepje van de Zwarte neef.
Iets verderop staan 2 prachtige bankjes, het ‘even’ zitten wat ik in gedachte had word in totaal 1.5 uur maar het is dan ook zo heerlijk met dat schitterende uitzicht en 2 roepende (niet zichtbare) Notenkrakers voor je neus.
Als ik nog maar kort zit klinkt ineens wel erg dichtbij het ‘krrok krrok’ roepje van een Raaf, het beest komt op nog geen 10 meter langsvliegen en begint samen met wat soortgenoten boven me te cirkelen.


Na nog een half uurtje hoor ik ver weg 2 Raven, als ik ze in de kijker heb valt ook meteen een grote roofvogel op, aangezien ik weet dat Raven net zo groot zijn als Buizerds en de roofvogel 2 maal zo groot is als de Raven kom ik uit op Steenarend, ze zitten echter geweldig hoog waardoor het niet zeker is (Keizerarend kan tóch ook ;-)
De Zwarte specht blijft maar roepen, een Trauma-Helicopter vliegt over en ik besluit terug te lopen.


Bij een Y splitsing besluit ik naar de Frommes Alp te lopen, een klein restaurantje waar je heerlijk kan eten.
Onderweg hoor of zie ik bijna niks, ik kom steeds hoger en het lijkt wel alsof de vogels steeds dunner gezaaid raken.
Als ik aankom bij de Frommes Alp zie ik een Steenarend overvliegen.
Deze vliegt lager dan de andere Steenarenden die ik al gezien heb en ik kan dus ook een beter plaatje maken.


Verderop zit een Kruisbek en een Grote lijster te zingen.


De Kruisbekken hier zijn van een andere ‘subsoort’ dan thuis en hebben een roepje dat nog het meest lijkt op een zweepslag ook hoor ik 1 keer het trompet roepje wat Witbandkruisbek ook wel eens wil maken maar ik heb gehoord dat gewone Kruisbekken dit geluid ook kunnen produceren.
Als ik terug loop sla ik op hoop van zegen een smal en ondergesneeuwd zijpad in, ik vind hier sporen van een katachtige, zouden hier Lynxen zitten?
De sporen zijn echter dusdanig misvormd dat er geen foto van te maken is van de Taigaboomkruiper die langskomt overigens wel.


Als ik bijna bij het juiste pad ben aanbeland rijd er een Sneeuwscooter langs, deze vervoeren op deze bergpaden de gewonden en vaak ook goederen.
Vanuit het bos maak ik een semi-actie plaatje.


Ik hoor nog steeds een Notenkraker langs het pad, het beest wilt zich echter niet laten zien, een Eekhoorntje huppelt langs.
Als ik bijna weer bij het einde van het bos ben komt de eerder genoemde sneeuwscooter weer voorbij, als het ding vlak bij me is hoor ik wéér een Notenkraker roepen.
Zó, die zit dichtbij! Of zouden mijn oren me voor de gek houden?
Nogmaals het geluid, hé hij zit daar in die boom!! Snel een foto helaas staat de zon er precies achter.
Voorzichtig sluip ik om de boom heen maar van de andere kant is het beest niet te zien.
De vogel had echter een boom gekozen die precies op een Y splitsing lag, het pad dat ik gebruikte lag een kleine 10 meter lager dan het andere pad.
Aangezien ik toch graag een foto van het beest had ben ik deze 10 meter, bijna verticale helling opgeklommen.
Boven aangekomen zat de vogel er gelukkig nog wel en ik kon een beter plaatje maken, echter, op het moment dat ik mijn statief wilde pakken vloog het beestje weg.

Thé special moment van de hele vakantie

Met een 'happy' gevoel loop ik terug naar het appartement.