Nachtbrakers

Deze avond samen met Martijn maar eens richting Tienhoven getogen om een Kwak proberen in te koppen. We deden het rustig aan en zagen plotseling een klein bolletje haar op de weg zitten, een muis, correcte, spitsmuis. Het beest was halftam en liep na enige tijd vrolijk op onze handen rond, erg leuk beestje.


^Spitsmuis, waarschijnlijk Waterspitsmuis

We besloten even te gaan zitten en te luisteren naar wat het riet ons te bieden had, na enige tijd begon er een Roerdomp te roepen, een Witgat was ter plaatse en wat Grote zillie's vlogen langs, het enige wat nog miste was een koud biertje en muziek van St. Germain, Jamiroquai ofzo.
Enfin, we besloten uiteindelijk door te fietsen en na een paart Zwarte sterns en 2 Lepelaars in de Tienhovense plassen was het alweer tijd om huiswaarts te keren.
De Roerdomp riep nog steeds in de Oostelijke Binnenpolder en we luisterden hier en daar wat voor Kleinst Waterhoenen.
Geheel onverwacht riep er dan ook daadwerkelijk een Kleinst Waterhoen, Martijn keek mij ietwat vragend aan maar nadat ik m'n duim opstak draaiden we allebei met een big-smile onze oren naar de richting van waaruit de vogel riep. Zo nu en dan klonk het geluid harder danwel zachter, eerst dacht ik dat dit kwam door de richting die vogel opriep (naar je toe en van je af) maar na enige tijd was het wel duidelijk dat het 2 exemplaren betrof!
De vogel die we als eerst hoorde riep van vrij dichtbij en het was voor ons aardig makkelijk er geluidsopnames van te maken (ik moet toegeven, die van Martijn zijn beter!).
Na een poosje begon de vogel die verder weg zat frequenter te roepen, hierop reageerde de vogel die dichtbij zat best fel op door ook fanatiek te gaan roepen én zich van ons te verwijderen.
Het leek op een gegeven moment wel alsof de beiden vogels naast elkaar in het weiland stonden en alsof ze om elkaar heen liepen. Dit deed me denken aan iets wat Hans v. O 2 jaar geleden zag, hij zag namelijk in de vroege ochtend 2 vogels door een weiland rennen, al roepend! Dit waren deze vogels waarschijnlijk ook aan het doen alleen wel 's nachts.
Even later stopte het geroep even, maar 1 van de vogels begon weer en behoorlijk fanatiek, de roep werd sterker en sterker en kwam snel dichterbij totdat..... het ons links passeerde! Het beest vloog! Bizar... 1 van de vogels vloog al roepend een rondje om ons heen waarbij hij zelfs boven de Oostelijke Binnenpolder vloog (Utreg's Grondgebied). Dit vreemde gedrag herhaalde zich later nog een keer, Martijn en ik stonden met open mond elkaar aan te gapen, 'what the heck was going on here?' Ik wist het iig niet.
Beduust maar voldaan vetrokken we huiswaarts.



Op seconde 13-14 is het beestje te horen, geen beeld helaas want het was natuurlijk nacht

Odonata fun

Vandaag kreeg de LWGV (Libellen Werkgroep Gooi & Vechtstreek) een excursie o.l.v Libellen-goeroe Marcel Wasscher (auteur van het alom bekende 'Libellenboekje').
Leuk was dat de excursie plaatsvond op mijn eigen Libellen monitorings route.
Rond 13:10 begonnen we aan de route, eerst de vlonders, zo nu en dan vertelde Marcel een verhaal over hoe het allemaal begon. Wat Libellen betreft dan hé!
Het begon erg leuk met een Houtpantserjuffer, hierna volgde de wat algemenere soorten als Snuffel (vakjargon voor Watersnuffel), Azuurjuffers, Gewone Oeverlibel en Grote keizerlibel. Eenmaal aan de andere kant van de plas viel op dat de Bruinrode Heidelibellen massaal waren uitgeslopen samen met Gewone Pantserjuffers.

^Zwartsprietdikkopje
^Gewone Pantserjuffer
^Bruinrode Heidelibel


^Bruinrode Heidelibel

Ook de vlinders lieten het niet afweten met enige tientallen Zwartsprietdikkopjes, een paar Kleine vuurvlinders en minimaal 1 Bruin Blauwtje.
Toen Ronald en ik net klaar waren met pantserjuffers en blauwtjes te fotograferen liep ik terug naar het grootste deel van de groep die stonden te luisteren bij Marcel. Terwijl ik aan kom lopen roept Marcel: De laatste roddel al gehoort? Vuurlibel op de Zanderij!
Wat, wie, waar? Marcel vertelde dat er net iemand had geroepen een oeverlibel te hebben gezien maar dat Marcel daar meteen een vrouwtje Vuurlibel van maakte! Een nieuwe soort voor het Gooi.
Ik baalde een beetje maar was stiekem ook wel trots dat dat maar weer op mijn stekkie ontdekt mocht worden.
Na de excursie wilde ik nog even een rondje lopen en Marcel liep met me mee. Na nog geen 100 meter landde er plotseling een mannetje Vuurlibel voor onze neus!! Wat ontzettend gaaf zeg, knalrood met zelfs een rode neus! Ik maakte enkele plaatjes voordat het beest uit het zicht verdween.


^Vuurlibel, man

Gieren, Arenden... waar?

Op andere blogs word je ermee dood gegooit dus waarom hier niet? Maandag (gisteren) kwam de 'invasie' (kun je het zo noemen, meer een gedwongen volksverhuizing) op gang met tientallen vogels de grens overstekend in Zeeland en Brabant. Het noorden moest er even zonder doen en eigenlijk nog steeds. Met enkele vogels hier en daar komt het noorden en midden des Lage landen er bekaaid vanaf. In elke vrije seconde omhoog kijkend, hopend op een vliegend, kaal, gevingerd deurtje (hé bâh!) zat ik uit het dakraam te kijken. De telefoon ging, Bert L. met de mededeling dat Hans zojuist een Dwergarend lichte fase over zijn tuin naar noord had! Damn dan moet die zo over mijn huis komen! Een paar zeurende ouders achterlatend klom ik het dak op, na een kwartier nog niks gezien te hebben besloot ik de heide op te gaan, misschien was die gaan schroeven? Bij het kruispunt van heide en zanderij twijfelde ik even, misschien is de uitkijktoren op de Zanderij ook goed? Nee, die ligt niet in het noorden van Hans' huis. Een inschattings fout die mij later fataal werd.
Na 1 uur op de Bussummerheide werd ik het zat en ging vlinderen, de Heideblauwtjes vlogen al en ik kon ze aardig 'kieken'.

De inschatting fout die ik gemaakt had was dat Hans' huis toch iets meer aan de westrand van H'sum lag dan ik gedacht had, als de Dwergarend koers had gehouden zou die dus over het Spanderswoud en langs (!) de Zanderij zijn gevlogen... balen dus...

Kwalreiger

Een Ralreiger in Nederland, geen hele grote zeldzaamheid meer maar toch een sensatie mocht hij aanschouwd worden.
Ik wilde er erg graag naartoe maar school gooide roet in het eten door niet af te branden of in te storten, Zaterdag had ik andere dingen te doen maar Zondag moest het gebeuren.
Ik werd opgehaald door de familie van Wierst en ongeveer een uurtje later kwamen we op de 'bewuste' plek aan.
Terwijl de auto over een smal landweggetje reed zag ik plotseling een Patrijs lopen, euforie werd zich van mij meester. Het was pas de 4e keer dat ik dit prachtige vogeltje mocht bekijken de andere keren waren: Drenthe, zonder kijken. Schiphol, zonder kijker. Zweden, van me af vliegend en ver weg landend.
Oftewel een uitgelezen kans het beestje te bekijken, voor Sjoerd en z'n vader was het gesneden koek, die hadden er al veel gezien maar ze gunde toch mijn momentje van blijdschap en stopte even.
Al helemaal blij (mijn dag was al goed) kwamen we aan bij de Vlaardingervaart, geen spoor van vogelaars en laat staan een klein oranje reigertje.
Na een stukje lopen zagen we wat vogelaars staan, maar allemaal aan de andere kant van de vaart. Omrijden dus.
Ze hebben hier blijkbaar nooit van bruggen gehoord van we moesten een !#@$^%#$ end omrijden om op de juiste plek aan te komen. Én, geen spoor van de reiger.
Het verhaal van de daaropvolgende, stressvolle 2 uur zal ik jullie besparen, het beest kwam gewoon niet.
Een plan van mij om dan maar door te rijden naar de Biesbosch viel ook al niet in goede aardje dus zo kwam het dat ik weer, 4 uur later, op hetzelfde punt stond als ik was vertrokken...
Ik liet het hier niet bij zitten en ging libellen zoeken, en hoe!
Ik vond 31 Zwervende heidelibellen bij Anna's Hoeve en 10 Venwitsnuitlibellen bij de Lieberg, wát een dag!

's Avonds nog even met Martijn wezen filmen waarvan dit de resultaten zijn (1e 2 van mij die andere zijn van Martijn)