Kleine MantelmeeuwJan Bos vroeg een tijd geleden aan mij of ik een keer mee wilde naar de Grote Tafeleend, uiteraard wilde ik dit graag. Toen hij daarom afgelopen Zondag belde en vroeg of ik a.s Woensdag tijd had was ik in extase, Diederik wilde ook graag mee en dit heb ik dan ook voor hem geregeld.
's Ochtends ging al vroeg de wekker aangezien ik eerst nog even op de telpost wilde staan, dit bleek een regelrecht drama aangezien er vrijwel niks te zien was door de dikke mist.
Maar doorgefietst naar de H'sumse Meent waar ik Diederik oppikte en na wat boodschappen te hebben gedaan richting Bussum vertrokken.
Iets na tienen werden we hier opgepikt door Jan en zijn vrouw en vertrokken we naar Castricum!
We parkeerde de auto langs de Beverwijkerstraatweg en begonnen onze tocht richting het Hoefijzermeer.
Onderweg was al goed de sterke Koperwieken trek te zien, vrijwel constant kwamen er groepen over.
Naast de Koperwieken kwam er ook 1x een groep met Barmsijzen, enkele groepjes Vinken en Kepen, 8 Watersnippen en 1x een Beflijster over.
Eenmaal in de duinen aangekomen barstte de pleuris los, enorme wolken met Koperwieken (vaak gemengd met Krammen of Veldleeuweriken) kwamen uit de duinen omhoog om laag over de duinen richting zuid te trekken.
Ik werd helemaal gek: 'Had ik nu maar op het Corversbos gestaan!' dacht ik, 'We hadden records gebroken!'
Later bleek dat alleen de kust te maken had met de enorme Koperwieken trek en dat het Corversbos 'slechts' 412 Koperwieken had...
Constant omhoog kijkend voor krenten (helaas niet goed groepen Veldleeuweriken afgekeken op IJsgors of Strandleeuwerik...) passeren 2 Boomleeuweriken.
Na iedere duintop kwam er een wolk Koperwieken over maar nu werden ze ook goed begeleid door Krammen die eveneens uit de duinen opstegen maar vaak lager dan de Kopers trokken.
In de duinen was ook een Blauwe Kiekendief vrouw aan het jagen en vloog een Bruine kiek (eveneens vrouw) naar Zuid oost.
Zo nu en dan was er tussen het enorme 'ge-tsjieerre' van de Koperwieken het 'tsiip' van een Zanglijster te horen, die er overigens verbazend goed uit te pikken waren.
Het meer in zicht bleek dat het vlak naast het Ringstation ligt, in de bomen rond de netten zaten ook enorm veel Koperwieken.
Links van het pad stond een luidspeaker die Bladkoning afspeelde, het bandje (o.i.d) was echter van zulke slechte kwaliteit dat ik direct hoorde dat het mechanisch was.
Enkele meters verder stond ik stokstijf, was dat nou wél een Bladkoning? dit geluid klonk duidelijk 'echter' dan het eerdere geluid, het hield echter snel op en werd gevolgt door een zingende Goudvink, het bewijs dat het een bandje was...
Door de 'Goudvink' heen hoorde ik weer het Bladkoning geluid, ik dacht dat dit nog steeds het bandje was...
We stonden aan de verkeerde kant van de plas en keken recht tegen de zon in, omkeren dan maar, terwijl we terug lopen komen enkele ringers uit de bosjes met diverse volle netjes: 'Nog wat gevangen?' Diederik is me net voor met vragen, 'Ja.. een Bladkoning!' , hij houdt het beestje omhoog om hem vervolgens weer naar beneden te doen en door te lopen, dichterbij kom je niet bij zo'n Bladkoning en die man gunt ons slechts een glimp (5sec.) van het beestje... helaas...
In de hut krijgen we na niet al te lange tijd te horen dat de Grote Tafeleend erg nog zit!
Alhoewel het beestje de gehele tijd sliep hebben we hem zeer goed kunnen bekijken.
Jan en zijn vriendin wilde direct naar de auto terug maar Diederik en ik wilden nog graag de Zee zien.
Hier naar toe lopend blijkt maar weer dat het Koperwieken geweld nog niet gestopt is.
Aan zee zie ik vrijwel direct een Jan-van-Gent die, mooi keilend, naar het Noorden vliegt.
Naast een zeer spannende eend (helaas niet af kunnen maken) is dit de enige échte zee soort die we zien.
Wel vliegen er laag over zee kleine groepjes Veldleeuweriken.
Achter ons vliegen laag over de duinen de Koperwieken nog steeds gestaag door.
Na even een paar Meeuwen (ben ik gek van) te hebben gefotografeerd met Diederiks D50 begint het de regenen en lopen we richting de ontmoetings plek in Castricum aan Zee.
Na nog even in een brasserie een kop soep verorberd te hebben verlaten we Castricum om weer richting het Gooi te rijden.
's Ochtends ging al vroeg de wekker aangezien ik eerst nog even op de telpost wilde staan, dit bleek een regelrecht drama aangezien er vrijwel niks te zien was door de dikke mist.
Maar doorgefietst naar de H'sumse Meent waar ik Diederik oppikte en na wat boodschappen te hebben gedaan richting Bussum vertrokken.
Iets na tienen werden we hier opgepikt door Jan en zijn vrouw en vertrokken we naar Castricum!
We parkeerde de auto langs de Beverwijkerstraatweg en begonnen onze tocht richting het Hoefijzermeer.
Onderweg was al goed de sterke Koperwieken trek te zien, vrijwel constant kwamen er groepen over.
Naast de Koperwieken kwam er ook 1x een groep met Barmsijzen, enkele groepjes Vinken en Kepen, 8 Watersnippen en 1x een Beflijster over.
Eenmaal in de duinen aangekomen barstte de pleuris los, enorme wolken met Koperwieken (vaak gemengd met Krammen of Veldleeuweriken) kwamen uit de duinen omhoog om laag over de duinen richting zuid te trekken.
Ik werd helemaal gek: 'Had ik nu maar op het Corversbos gestaan!' dacht ik, 'We hadden records gebroken!'
Later bleek dat alleen de kust te maken had met de enorme Koperwieken trek en dat het Corversbos 'slechts' 412 Koperwieken had...
Constant omhoog kijkend voor krenten (helaas niet goed groepen Veldleeuweriken afgekeken op IJsgors of Strandleeuwerik...) passeren 2 Boomleeuweriken.
Na iedere duintop kwam er een wolk Koperwieken over maar nu werden ze ook goed begeleid door Krammen die eveneens uit de duinen opstegen maar vaak lager dan de Kopers trokken.
In de duinen was ook een Blauwe Kiekendief vrouw aan het jagen en vloog een Bruine kiek (eveneens vrouw) naar Zuid oost.
Zo nu en dan was er tussen het enorme 'ge-tsjieerre' van de Koperwieken het 'tsiip' van een Zanglijster te horen, die er overigens verbazend goed uit te pikken waren.
Het meer in zicht bleek dat het vlak naast het Ringstation ligt, in de bomen rond de netten zaten ook enorm veel Koperwieken.
Links van het pad stond een luidspeaker die Bladkoning afspeelde, het bandje (o.i.d) was echter van zulke slechte kwaliteit dat ik direct hoorde dat het mechanisch was.
Enkele meters verder stond ik stokstijf, was dat nou wél een Bladkoning? dit geluid klonk duidelijk 'echter' dan het eerdere geluid, het hield echter snel op en werd gevolgt door een zingende Goudvink, het bewijs dat het een bandje was...
Door de 'Goudvink' heen hoorde ik weer het Bladkoning geluid, ik dacht dat dit nog steeds het bandje was...
We stonden aan de verkeerde kant van de plas en keken recht tegen de zon in, omkeren dan maar, terwijl we terug lopen komen enkele ringers uit de bosjes met diverse volle netjes: 'Nog wat gevangen?' Diederik is me net voor met vragen, 'Ja.. een Bladkoning!' , hij houdt het beestje omhoog om hem vervolgens weer naar beneden te doen en door te lopen, dichterbij kom je niet bij zo'n Bladkoning en die man gunt ons slechts een glimp (5sec.) van het beestje... helaas...
In de hut krijgen we na niet al te lange tijd te horen dat de Grote Tafeleend erg nog zit!
Alhoewel het beestje de gehele tijd sliep hebben we hem zeer goed kunnen bekijken.
Jan en zijn vriendin wilde direct naar de auto terug maar Diederik en ik wilden nog graag de Zee zien.
Hier naar toe lopend blijkt maar weer dat het Koperwieken geweld nog niet gestopt is.
Aan zee zie ik vrijwel direct een Jan-van-Gent die, mooi keilend, naar het Noorden vliegt.
Naast een zeer spannende eend (helaas niet af kunnen maken) is dit de enige échte zee soort die we zien.
Wel vliegen er laag over zee kleine groepjes Veldleeuweriken.
Achter ons vliegen laag over de duinen de Koperwieken nog steeds gestaag door.
Na even een paar Meeuwen (ben ik gek van) te hebben gefotografeerd met Diederiks D50 begint het de regenen en lopen we richting de ontmoetings plek in Castricum aan Zee.
Na nog even in een brasserie een kop soep verorberd te hebben verlaten we Castricum om weer richting het Gooi te rijden.
Zilvermeeuw
